Egoyu Aşma Sanatı - Günışıl Naz Gündüz

Egoyu Aşma Sanatı programının henüz 1. çalışmasına katıldım.
 

Çalışma boyunca bünyede değişik atmalar ve sanki enerjisel ayarlamalar yapılıyor diye açıklayabileceğim hisler oldu. Bir yandan da sürekli değişiklikleri gözlemlemeye çalıştım, ani bir şey olmadı, ben de etkisini zamana bıraktım. Ama bittiğinde sanki bir enerji yüklenmiş gibi bir his vardı.

Hayatım boyunca göğsümün ortasında her zaman sabit olarak azap hissi veren, sıkışmış bir acı topu hissi vardı. Çalışmadan sonraki sabah o sabit azap ve suçluluk hissi biraz azalmıştı. Gün boyunca bu konuyu unuttum. Bu sefer bendeki değişiklikleri hissedenler oldu ve bazı kişilerden büyük bir sevgi gördüm. Beni bağrına basmak isteyenler, yumuşacık tepkiler verenler.. Bunu şaşırarak başka birine anlattım, o da dedi ki ‘’Ben de sabahtan beri bunu söyleyecektim, senin enerjin değişmiş.’’  İnsanlar sanki daha az egosal tepkiler veriyorlardı bana. Normalde öfke problemim var, özellikle yakın ilişkide olduğum kişilerle birden bire korkunç bir kavganın içinde bulabiliyordum kendimi. Bu negatif eylemler de o sabit acı hissini besliyormuş, farkı gördüm. Çünkü eskiden beni bir anda çıldırtacak kadar öfkelendiren bazı şeylere kontrollü davranabildim. Resmen eskiden egonun kontrol dışı olduğunu ve artık kontrol altında olduğunu hissettim. Bir de eskiden hoşuma giden negatif konuşmalar vardı, karmik ve beğenmediğim bir şeyle dalga geçmek, onunla ilgili sert konuşmak, aşağılamak, bu şekilde eğlenmek, espriler yapmak vs. Artık bu ortam oluştuğunda içimden bu sert duygular çıkmıyor. O eski acımasız tepkileri vermeye dilim varmıyor, bunu yapmak için hiçbir sebep göremiyorum. Alışkanlığı izliyorum ama artık dönüşüm çoktan gerçekleşmiş. Eskisi gibi davranmak çaba gerektirir olmuş.

Gün içinde hareketlerimin çok özgür olduğunu bedenle daha barışık ve çoğu şeye nötr olduğumu hissediyorum. Bedenden utanma gibi hisler azaldı ve şaşkınlıkla izledim, o kadar tasasız ve rahat oldum ki. Enteresan bir nötrlük olarak tarif edebileceğim bir hal. Sanki dün başka bir makinedeydim bugün başka bir makinedeyim ve şaşkınım. Göz göre göre bana acı çektiren ama engel  olamadığım davranışlar küçüldü, küçücük kaldı.

Daha ilk derste bu oldu. 8 ders bitince neler olur bilmiyorum. Hayat boyunca esas sorunu tespit etmeye çalışıp sonra çözemediğim alışkanlıklar beni rahat bıraktı. O kadar hızlı oldu ki, sanki bu çalışma beni bir yerden alıp başka bir yere koydu diye tarif edebilirim.

Gözlerimin önünde hızla oluyor. Hayatta herhangi bir şey bu kadar etkili olabilir miydi hiç tahmin etmezdim. Diyecek kelime bulamıyorum.